Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Τα ναρκωτικά περνάνε άφθονα από τα αφύλαχτα σύνορα!

Όσο τα τοπικά ράδια, ιστολόγια και εφημερίδες ασχολούνται με καραγκιοζιλίκια συμβαίνουν πολύ σοβαρά πράγματα στην περιοχή μας όπως τα ξημερώματα του Σαββάτου της 8 Φεβρουαρίου....


Πάνω από 805 κιλά χασίς επιχείρησαν να ξεφορτώσουν στην παραλία του Βάλτου τέσσερα άτομα, δύο Αλβανοί και δύο Έλληνες, κάτοικοι της περιοχής, τα ξημερώματα του Σαββάτου.
Τα δύσβατα μονοπάτια στα βουνά και τις ερημικές παραλίες χρησιμοποιούν τα κυκλώματα διακίνησης προκειμένου να μεταφέρουν τις ναρκωτικές ουσίες στην Ελλάδα.
Οι παραλίες της Πρέβεζας και της Θεσπρωτίας, που κατά τους χειμερινούς μήνες βρίσκονται μακριά από τα ανθρώπινα μάτια, όλο και περισσότερο μετατρέπονται σε «περάσματα» των κυκλωμάτων.

Πριν λίγες ημέρες οι λιμενικοί είχαν εντοπίσει χασίς και βάρκα στην παραλία Κρυονερίου Πάργας.
Νωρίς το πρωί του Σαββάτου αστυνομικοί της Δίωξης Θεσπρωτίας, ύστερα από αξιοποίηση πληροφοριών έδωσαν ένα ακόμη καίριο χτύπημα στα κυκλώματα διακίνησης.
Οι αστυνομικοί έχοντας τις πληροφορίες για διακίνηση μεγάλης ποσότητας με πλωτό μέσο, επόπτευαν υπομονετικά το χώρο της παραλίας του Βάλτου.
Έτσι μόλις το σκάφος προσέγγισε την ακτή και τα τέσσερα άτομα άρχισαν να ξεφορτώνουν τους σάκους οι αστυνομικοί έκαναν τη δική τους επιχείρηση με αποτέλεσμα να τους συλλάβουν όλους. Πρόκειται για δύο Αλβανούς , ηλικίας 40 και 45 ετών, και δύο Έλληνες, κατοίκους της περιοχής, ηλικίας 43 και 58 ετών.
Στο σκάφος ήταν φορτωμένο 19 σάκοι με χασίς. Με την ολοκλήρωση του ζυγίσματος προέκυψε ότι το συνολικό βάρος της ποσότητας που κατασχέθηκε ανέρχεται στα 805 κιλά και αποτελεί την μεγαλύτερη ποσότητα που πέφτει στα χέρια της Αστυνομίας από την αρχή της φετινής χρονιάς.  

πηγή:http://www.epiruspost.gr

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

Το κλαρίνο το παραδοσιακό όργανο της Ηπείρου...

ΚΛΑΡΙΝΟ: Το βασικό όργανο της δημοτικής μας παράδοσης.
Η ιστορία του και οι πρώτοι Ηπειρώτες κλαρινοπαίχτες



Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ*

Εάν όλες οι περιοχές της Ελλάδας έχουν να επιδείξουν πλούσιο υλικό από Δημοτική Μουσική και Τραγούδια, η Ήπειρος κατά κοινή ομολογία όλων, ξεχωρίζει ιδιαίτερα σ' αυτόν τον τομέα. Τα ηπειρωτικά τραγούδια διακρίνονται και διά την ποικιλίαν των καθώς και διά την εκφραστικότητά των. Το κύριον όργανον που ερμηνεύει τα Δημοτικά μας Τραγούδια είναι αναμφισβήτητα το Κλαρίνο. Το κλαρίνο όμως είναι όργανο Ευρωπαϊκό. Πώς επεκράτησεν; Ποιοί ήταν οι πρώτοι Κλαριτζήδες; Ποια είναι η Ιστορία του; Να ποια είναι τα ερωτήματα που αμέσως περιληπτικά θα απαντήσουμε:
Το Κλαρίνο ανήκει εις την κατηγορίαν των Πνευστών Οργάνων. Είναι όμως ο Αυλός το αρχαιότατον όργανον αυτής της κατηγορίας, που αναφέρεται εις την ΙΛΙΑΔΑ του Ομήρου γραφείσα περί το 850 π.Χ. που αποτελεί το πρώτο βιβλίο της Ελληνικής ιστορίας αλλά και το πρώτο βιβλίο και της ανθρωπότητας συνάμα. Πρώτος εξερευνητής του Αυλού φέρεται ο Παν κατά την αρχαιότητα, ο οποίος αφού συνάρμοσε 7-9 καλάμια κατασκεύασε το αποκαλούμενον από αυτόν «Σύρριγξ του Πανός». Ο Παν ήτο ο αρχαίος Θεός των ορέων και των δασών, των απόκρημνων βράχων των βαθυσκιών κοιλάδων και των απόκρυφων σπηλαίων.



Είδη Αυλών ήσαν ο Μόναυλος ή Μονοκάλαμος, ο άσκαυλος (ασκί-αυλός κοινώς Γκάιντα) ή Πλαγίαυλος ο οποίος έφερε και γλωσσίδα και ο Δίαυλος που αποτελείτο από δυο παράλληλους Αυλούς. Την επί των Αυλών αρμονίαν εφήρμοσεν πρώτος ο εκ Θηβών Πρόναος τον τρίτον π.Χ. αιώνα κατά τον Ιστορικόν Παυσανίαν, «πρώτος επενόησεν αυλούς Πρόναος εις άπαν αρμονίας έχοντας επιτηδείως πρώτος δε διάφορα ες τοσούτον μέλη υπ' αυτοίς ηύλησε τοις αυλοίς».





Από τους αρχαίους χρόνους μέχρι το 1690 μ.Χ. εις την κατηγορίαν των πνευστών οργάνων είχε επικρατήσει ο Αυλός με διάφορες παραλλαγές και επαίζετο από τους μουσικούς που ονομάζονταν Αυλητές αν ήσαν άνδρες και Αυλητρίδες αν ήσαν γυναίκες. Παραλλαγές αυλού ήσαν η Φλογέρα, η Τσαμπούνα, η Πίπιζα, η Τζαμάρα, η Γκάιντα και άλλα.
Το έτος 1690 εμφανίζεται το Κλαρίνο ή Ευθύαυλος όπως λέγεται στην ελληνική γλώσσα. Εφευρέτης του κλαρίνου φέρεται να είναι ο Γερμανός Ιωάννης Χριστόφορος Ντέννερ από τη Νυρεμβέργη. Η εφεύρεσή του ήταν αποτέλεσμα επεξεργασίας που έκανε επάνω στο γαλλικό μουσικό όργανο που ονομάζετο Chalumeau. To όργανο αυτό το Chalumeau σύμφωνα με πηγές από τις γαλλικές εγκυκλοπαίδειες είναι λέξη ελληνική. Και το Chalumeau είναι η λέξη Κάλαμος. Ο Κάλαμος δε ήτο όργανον μουσικόν της οικογενείας των Αυλών και αυτός. Να λοιπόν που και το κλαρίνο έχει κάποιες ρίζες ελληνικές.




Στην ουσία όμως είναι ευρωπαϊκή επινόηση που έκανε ο Γερμανός Ντέννερ και αφού συμπληρώθηκε από τους Στάντλερ, Μύλλερ και το Γάλλο Κλοζέ (1730), κατέληξε στο σημερινό ωραίο όργανο. Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι αν και το κλαρίνο ανακαλύφθηκε το 1690, δεν επεκράτησε αμέσως ως όργανο εις την Ευρώπη. Εσυνηθίζετο η χρήσις του Chalumeau και πρέπει να φθάσουμε μέχρι το έτος 1750, για να βρούμε κλαρίνα να παίζουν σε ευρεία κλίμακα στις ευρωπαϊκές Συμφωνικές Ορχήστρες. Εις ό,τι αφορά την χώρα μας τα πράγματα εβράδυναν ακόμη πιο πολύ.
Πότε και πώς όμως εμφανίστηκε στην Ελλάδα και συνδέεται τόσο αρρήκτως με την ελληνική δημοτική μουσική μας; Απάντηση ιστορική με το πως εισήχθη εις την Ελλάδα δεν υπάρχει. Είναι όμως αναμφισβήτητα αληθές ότι τα πρώτα κλαρίνα παίχτηκαν στην Ήπειρο και μάλιστα στα Σεράγια και τα Χαρέμια των Πασσάδων των Μπέηδων και των Αγάδων από Έλληνες μουσικούς που ονομαζότανε με μια λέξη Κουμπανία. Βιολί, λαούτο, ντέφι με αρχηγό τον κλαριτζή ήταν τα μέλη της κουμπανίας. Επαίζετο επίσης και εις τους ελληνικούς γάμους.





Πριν όμως εμφανιστεί το κλαρίνο ως όργανο κατά τις διασκεδάσεις και τους γάμους, αρχικά επαίζετο στην Ήπειρο στις στρατιωτικές μπάντες, δηλαδή στις στρατιωτικές φιλαρμονικές.
Πρέπει όμως να κυριολεκτίσουμε. Και πρέπει να ειπούμε ότι τα πρώτα κλαρίνα ακούστηκαν στο Σεράι του Αλή Πασά στα Γιάννενα. Πηγή αυτής της θέσεως μας την παρέχει έμμεσα ο Γάλλος ιστορικός Φραγκίσκος Πουκεβίλ ο οποίος ήτο Πρόξενος της Γαλλίας στα Γιάννενα από το 1805 έως το 1815. Κατά τους πολυάριθμους διαλόγους που είχε με τον Αλή Πασά, ο Αλή Πασάς, όπως ο ίδιος του αποκαλύπτει και του λέγει, ήτο μουσικός και έπαιζε Λύρα. Η σχετική παράγραφος που επιβεβαιώνει τούτο είναι η εξής, από το πολυσέλιδον και πολύκροτο έργον του, Παλιγγενεσία της Ελλάδος, που δημοσιεύτηκε εις το Παρίσι και εις την γαλλική γλώσσα το 1825, με τίτλο Regeneration de la Grece:
...et guand j' allais aux noces de mes amis, j' etais le premier joueur de lyre de cent lieues a la ronde; j' aurais defie les plus habiles a la danse, a la lutte; mais ce temps ne reviendra plus, etuje n' apercois a lʼ autre bout de L· vie que des chagrins de familla, des orages, et qui sait?...
...και όταν πήγαινα στο γάμο των φίλων μου, ήμουν ο πρώτος οργανοπαίχτης της Λύρας που ακουγότανε σε εκατό χιλιόμετρα, οι καλλίτεροι χορευταί απόφευγαν να τα βάλουνε μαζί μου καθώς και οι πιο καλοί παλαιστές. Αυτοί δε οι καιροί δυστυχώς δεν ξανάρχονται ποτέ και σήμερα δεν βλέπω παρά μόνο καημούς, θύελλες και ποιος ξέρει τι άλλο...;

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Ρατσισμός στους Έλληνες!!!


Σε αυτές τις τόσο δύσκολες στιγμές για τους κάτοικους της Κεφαλλονιάς που αντιμετωπίζονται με ρατσισμό δεν ξέρει πραγματικά τι να πει κανείς.



Η εικόνα μιλά απο μόνη της.... 



Θα ασχοληθεί κανείς με τον τόπο μας;;;


Την στιγμή που τα τοπικά μέσα ασχολούνται με γελοία θέματα η εγκληματικότητα, η ανεργία, η φτώχεια και η ταπείνωση έχουν εξαθλιώσει ολόκληρη την περιοχή μας.

Το ποσοστό της εγκληματικότητας στην Θεσπρωτία, κυρίως στα χωριά, μέρα με την μέρα ανεβαίνει κατακόρυφα. Οι κλοπές όλο και πληθαίνουν.

΄΄Κύριοι΄΄ τοπικοί πολιτικάντηδες και δημοσιογραφίσκοι έχουμε πιο σοβαρά θέματα, από τις δήθεν φαγωμάρες μεταξύ σας σαν κοτούλες, να ασχοληθούμε όπως είναι μερικά από τα παρακάτω: 
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                    
  • η εγκληματικότητα (ναρκωτικά, όπλα, ληστείες σπιτιών και καταστημάτων κ.α.)
  • οι κλοπές οχημάτων 
  • οι συνάνθρωποι μας
  • οι τοπικές παραγωγές μας
  • ο τουρισμός
  • οι αρχαιολογικοί μας χώροι
  • οι δρόμοι μας (πριν θρηνήσουμε θύματα) 
  • με την πρόσβαση μαθητών στα χωριά
  • την μηδενική οικονομική ανάπτυξη της περιοχής
  • την επανεμφάνιση λαθρομεταναστών στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας
  • τα αδέσποτα σκυλιά που όλο και πληθαίνουν
  και με τόσα άλλα πράγματα σοβαρά θέματα του τόπου μας.
Τα θέματα που ασχολείστε μου προκαλούν αηδία. Μερικά μέσα απλώς κάνουν μια αναφορά σε μερικά από τα παραπάνω μείζον θέματα και άλλα δεν ασχολούνται καθόλου.



 ''ένας άνεργος κάτοικος Ηγουμενίτσας''